Weronika Urban - Współczesny człowiek w polu relacji nowych mediów i współczesnej estetyki

Nowe media to nie tylko narzędzia komunikacyjne „globalnej wioski”. Za sprawą potencjału kreacyjnego stanowią również fundament współczesnej twórczej egzystencji i koegzystencji człowieka. Pozwalają kształtować obiekty, idee estetyczne, które w swojej formie i treści przekraczają dotychczasowe ramy sytuacji estetycznej. Sztuka nowych mediów (elektronicznych) to sztuka interaktywna, bazuje na nabytych już przez współczesnego człowieka umiejętnościach z zakresu „wirtualnego realis” i przenosi oswojone zdolności na obszar przyjemności estetycznych. Sztuka ta dowodzi, że relacyjność obecna w życiu codziennym (hiperteksty, portale społecznościowe) to podstawowa wartość współczesnej estetyki, która porzuca synchroniczny odbiór artefaktów na rzecz spojrzenia diachronicznego. Ów przełom estetyczny przypisał między innymi podmiotowość odbiorcy, to on negocjuje znaczenia i odnosi je do dzieła. Za pomocą aktywnego uczestnictwa (interakcyjności) wchodzi w dialog z autorem oraz innymi odbiorcami. Dodatkowo „uruchomienie” dzieła należy do odbiorcy-współtwórcy, bez którego dzieło by nie zaistniało „do końca”, nie mogłoby być odbierane przez innych ani zaistnieć na nowo. W efekcie owych przemian autor tworzy jedynie kontekst, w ramach którego dzieło „wprowadzane jest w ruch”. Główną granicę przeżycia dla dzieła – wydarzenia artystycznego wyznacza fantazja oraz intencja odbiorcy.

Słowa kluczowe: nowe media, interaktywność, estetyka, sztuka nowych mediów,